W ramach restrukturyzacji Wydziału Konserwacji i Restauracji Dzieł Sztuki, realizując plan rozwoju Katedry Technik i Technologii Malarstwa na Podłożach Ruchomych, w roku akad. 2012/2013 rozszerzono program nauczania o technologię malarstwa ikonowego. Utworzono nową pracownię ogólnowydziałową – Pracownię Technologii i Kopii Ikony.
Treści programowe nauczania wynikają z potrzeb szeroko pojętej ochrony dziedzictwa kultury i stanowią istotny element przygotowania studentów do profesjonalnego wykonywania zawodu konserwatora dzieł sztuki, którego podstawą jest znajomość i zrozumienie dawnych technik malarskich. Wykonanie kopii z zabytkowej ikony, uświadamia złożoność i wielowarstwowość procesów technologicznych mających bezpośredni wpływ na końcowy efekt dzieła. Rekonstrukcja dzieła ikonowego w oryginalnej technice, ułatwi rozpoznanie techniki konserwowanej ikony i sposobu wykonania, jak też umożliwi wybór materiałów do konserwacji, opartych na starych wypróbowanych receptach.
W ramach zajęć odbywają się: wykłady i ćwiczenia praktyczne odtwarzające pełen proces technologicznego powstawania ikony na różnych podobraziach przy zastosowaniu odpowiednich materiałów, zgodnie z duchem i estetyką okresu powstania oryginału. Ćwiczenia praktyczne obejmują rozpoznawanie materiałów występujących w ikonie. Poza gruntem i warstwą malarską studenci odtwarzają pełen proces technologicznego powstawania pozłoty przy użyciu różnorodnych metali: płatków złota, srebra, miedzi, aluminium, proszków pozłotniczych. Omawiane są równocześnie problemy artystyczno-estetyczne wynikające z zastosowania różnorodnych technik i technologii malarskich i pozłotniczych.
Cały proces wykonywania kopii ikony, uczy stosowania odpowiednich materiałów, zgodnych z duchem epoki i warsztatu, w jakim powstała oryginalna ikona. Jest to niezbędne do prowadzenia rekonstrukcji w zabytkowych ikonach.
W ramach pracowni prowadzone są również seminaria magisterskie.
