- Otwórz okno dialogowe, slajd numer: 1
- Otwórz okno dialogowe, slajd numer: 2
- Otwórz okno dialogowe, slajd numer: 3
- Otwórz okno dialogowe, slajd numer: 4
- Otwórz okno dialogowe, slajd numer: 5
- Otwórz okno dialogowe, slajd numer: 6
- Otwórz okno dialogowe, slajd numer: 7
- Otwórz okno dialogowe, slajd numer: 8
- Otwórz okno dialogowe, slajd numer: 9
- Otwórz okno dialogowe, slajd numer: 6
- Otwórz okno dialogowe, slajd numer: 8
- Otwórz okno dialogowe, slajd numer: 8
Obraz zachowany obecnie w dość dobrym stanie, z licznymi retuszami i uzupełnieniami. W wyniku poprzedniej konserwacji przeprowadzonej w 1992 roku obraz zdublowano na nowe podłoże. Przed przystąpieniem do prac konserwatorskich obraz pokryty były grubą warstwą pociemniałego i pożółkniętego werniksu, co potwierdzają zdjęcia w trakcie pracy. Niemal cała powierzchnia lica pokryta była rozległymi retuszami, m.in. w partii nosa, ust, dekoltu, oraz prawego policzka. Pod werniksem warstwa malarska była przemyta w wielu miejscach. Często w celu ukrycia błędów dawnych XIX w. konserwacji stosowano barwione werniksy, które ukrywały ubytki warstwy malarskiej, zniekształcając również kolorystykę. Po oczyszczeniu obraz wyretuszowano.
W trakcie prowadzonych ostatnich prac retusz wykonano głównie w obrębie ubytków, jednak wykonano go w sposób dość „sztywny” przez co twarz zatraciła swój charakter i lekkość z jaką malowana jest reszta kompozycji. Porównując zdjęcie UV przed i po konserwacji wyraźnie widać, że zakres retuszu był mniejszy, jednak być może w trakcie oczyszczania silnymi rozpuszczalnikami wraz z warstwą werniksu usunięto niektóre laserunki, które są bardziej wrażliwe niż impastowa warstwa malarska.
Zdjęcia wykonane w technice reflektografii w podczerwieni oraz rentgenogramy wykazują obecności pod warstwą retuszy fragmentów zachowanej oryginalnej kompozycji. Inna jest minimalnie linia nosa oraz kształt dolnej wargi. Wydaje się również, że w trakcie oczyszczania odsłonięty został pierwotny przebieg linii prawego policzka, przez co twarz wydaje się teraz pełniejsza. Mogło to nie być wtórne przemalowanie, a autorska poprawka.
Celem prac konserwatorskich było przywrócenie dziełu walorów estetycznych oryginału. Oczyszczenie obrazu z nawarstwień wynikających z upływu czasu. a także z nawarstwień powstałych podczas wcześniejszej konserwacji. Rekonstrukcję twarzy oparto na archiwalnym zdjęciu oraz badaniach nieinwazyjnych w różnych zakresach promieniowania elektromagnetycznego (UV, IR, RTG).
Autor prac konserwatorskich: dr Mateusz Jasiński
Autor badań: mistrz foto. Roman Stasiuk
wystawa "Odkładając rzeczy na miejsce. Żydowscy Breslauerzy i ich przedmioty"
Portret olejny Babette Silberstein (zd. Friedländer), znajdujący się w zbiorach rodzinnych jej prapraprawnuków, braci Falk po przeprowadzonej konserwacji i restauracji został zaprezentowany na wystawie „Odkładając rzeczy na miejsce. Żydowscy Breslauerzy i ich przedmioty”. Domu dla Kultury OP ENHEIM we Wrocławiu.
Babette była to postać związana z żydowską społecznością Breslau m.in. , które znalazły swoje miejsce spoczynku na cmentarzu przy Claassenstr./ Gwarnej, którego upamiętnieniem zajmuje się UMF (Urban Memory Fundation) w ramach projektu “Miejsca Pamięci i Zapominania”. Fundacja Urban Memory działa na rzecz przybliżenia pamięci o przedwojennej społeczności żydowskiej Wrocławia, aby dziedzictwo Żydów z Breslau stało się bliskie społeczności wrocławian. Misją jest działanie na rzecz opieki, rewitalizacji i rzetelnego utrzymania materialnego dziedzictwa przedwojennej społeczności żydowskiej Breslau.
Partnerami projektu “Miejsca Pamięci i Zapominania”są: m.in. Niemiecko-Polska Fundacja Ochrony Zabytków Kultury, CEJI – A Jewish Contribution to an Inclusive Europe, Uniwersytet w Würzburgu oraz Hochschule für Jüdische Studien Heidelberg. Wystawa jest współfinansowana przez Unię Europejską (w ramach projektu MultiMemo, program CERV), Fundację Współpracy Polsko-Niemieckiej, Wydział Kultury Urzędu Miejskiego Wrocławia oraz Stowarzyszenie Żydowski Instytut Historyczny w Polsce.
W ramach prowadzonych prac konserwatorsko restauratorskich wykonano badania nieinwazyjne (IR, UV, RTG) w celu ustalenia pierwotnego wyglądu portretowanej osoby. W wyniku poprzedniej konserwacji na skutek dość rozległych przemalowań i retuszy zmieniono rysy twarzy portretowanej. Program prac zakładał usunięcie przemalowań, uzupełnienie ubytków zaprawy i warstwy malarskiej. Rekonstrukcję twarzy wykonano na podstawie zachowanych oryginalnych zdjęć.